புண்ணியர்தம் மனக்கோயில் புகுந்தமர்ந்து விளங்கும் பொன்மலர்ச்சே வடிவருத்தம் பொருந்தநடந் தெளியேன் நண்ணியஓர் இடத்தடைந்து கதவுதிறப் பித்து நற்பொருள்ஒன் றென்கைதனில் நல்கியநின் பெருமை எண்ணியபோ தெல்லாம்என் மனமுருக்கும் என்றால் எம்ப஦ருமான் நின்அருளை என்னெனயான் புகல்வேன் தண்ணியவெண் மதிஅணிந்த செஞ்சடைநின் றாடத் தனித்தமன்றில் ஆனந்தத் தாண்டவஞ்செய் அரசே