Arimaren ezagutzak atsekabetzen ari dena bere anaia bezala antzeman dezake. Behin arima-ezagutza oso aspertzen denean, ezjakintasunaren eldarnioaren ondorioz, ezin da antzeman. Gogoa arimaren ispilua da. Adimena eta beste gorputz-adarrak aspertu egin dira eta ez dute errealitatea islatzen. Horregatik, ulertu behar da anaitasuna egon arren, errukirik ez zegoela. Horrela, jakina da errukitsua den pertsona ezagutza eta arima-ikuspegi argia duena dela.