Vallalar Geschicht: D'Geschicht vun engem Mann deen den Doud eruewert huet.
Firwat solle mir dem Vallalar seng Geschicht liesen? Déi richteg Geschicht vun engem Mann deen den Doud eruewert huet. De richtege Wëssenschaftler deen de Wee fir de Mënsch entdeckt huet ouni ze stierwen. Deen deen d'Wëssenschaft entdeckt huet, déi de mënschleche Kierper an en onstierwlecht Kierper mécht. Deen deen de mënschleche Kierper an e Kierper vu Wëssen ëmgewandelt huet. Deen deen eis de Wee gesot huet fir eis ze liewen ouni ze stierwen. Deen deen déi natierlech Wourecht vu Gott erlieft huet an eis gesot huet wat déi onstierwlech Form vu Gott ass a wou ass Hien. Deen, deen all Abelglawen ewechgeholl huet an alles mat eisem Wëssen a Fro gestallt huet a richtegt Wëssen erreecht huet.
Richteg Wëssenschaftlernumm: Ramalingam Den Numm duerch deen déi beléifte him nennen: Vallalar. Gebuertsjoer: 1823 Joer vun der Transformatioun vum Kierper an e Liichtkierper: 1874 Gebuertsplaz: Indien, Chidambaram, Marudur. Erreeche: Deen deen entdeckt huet datt de Mënsch och den Zoustand vu Gott ka erreechen an net stierwen, an deen Zoustand erreecht huet. An Indien, am Tamil Nadu, an enger Stad mam Numm Marudhur, zwanzeg Kilometer nërdlech vun der Stad Chidambaram, gouf Ramalingam alias Vallalar e Sonndeg, 5. Oktober 1823, um 17:54 gebuer.
Dem Vallalar säi Papp säin Numm war Ramaiah, a seng Mamm war Chinnammai. Papp Ramaiah war de Comptabel vum Marudhur an en Enseignant deen Kanner geléiert huet. Mamm Chinnammai huet sech ëm d'Haus gekëmmert an hir Kanner opgewuess. Dem Vallalar säi Papp Ramaiah ass am sechste Mount no senger Gebuert gestuerwen. Mamm Chinnammai, d'Erzéiung an d'Zukunft vun hire Kanner berücksichtegt, ass op Chennai, Indien gaangen. Dem Vallalar säin eelere Brudder Sabapathy huet ënner dem Professer Sabapathy vu Kanchipuram studéiert. Hie gouf e Meeschter am epeschen Discours. Hien huet d'Sue benotzt, déi hie verdéngt huet mat Discoursen ze goen fir seng Famill z'ënnerstëtzen. De Sabapathi selwer huet säi jéngere Brudder Ramalingam gebilt. Méi spéit huet hien him geschéckt fir ënner dem Enseignant ze studéieren, mat deem hie studéiert hat, Kanchipuram Professer Sabapathi.
Ramalingam, deen op Chennai zréckkoum, huet dacks de Kandasamy Tempel besicht. Hie war frou den Lord Murugan zu Kandakottam ze vereeden. Hien huet an engem jonken Alter Lidder iwwer den Här komponéiert a gesongen. De Ramalingam, deen net an d'Schoul gaang ass oder doheem bliwwen ass, gouf vu sengem eelere Brudder Sabapathi bestrooft. Awer de Ramalingam huet säi eelere Brudder net nogelauschtert. Dofir huet de Sabapathi seng Fra Papathi Ammal streng bestallt fir op Ramalingam Iessen ze servéieren. De Ramalingam, deen d'Ufro vu sengem léiwen eelere Brudder averstanen huet, huet versprach doheem ze bleiwen a studéieren. Ramalingam blouf am ieweschte Raum vum Haus. Ausser d'Iessenzäiten, ass hien zu aneren Zäiten am Raum bliwwen a war aktiv fir Gott unzebidden. Enges Daags, am Spigel op der Mauer, war hien extatesch an huet Lidder gesongen, a gleeft datt Gott him opgetaucht ass.
Säin eelere Brudder, de Sabapathi, dee fréier Virträg iwwer Mythologie gemaach huet, konnt wéinst krank Gesondheet net un de Virtrag deelhuelen, deen hien zougestëmmt hat. Also huet hie säi jéngere Brudder Ramalingam gefrot fir op d'Plaz ze goen, wou de Virtrag sollt ofgehale ginn an e puer Lidder sangen fir seng Onméiglechkeet ze kompenséieren. Deementspriechend ass de Ramalingam dohinner gaangen. Deen Dag haten sech eng grouss Zuel vu Leit versammelt fir dem Sabapathi säi Virtrag ze lauschteren. De Ramalingam huet e puer Lidder gesongen wéi säin eelere Brudder him gesot huet. Duerno hunn d'Leit, déi do versammelt waren, laang insistéiert, datt hien e spirituelle Virtrag sollt halen. Also huet de Ramalingam och zougestëmmt. De Virtrag war spéit an der Nuecht. Jiddereen war iwwerrascht a bewonnert. Dëst war seng éischt Virliesung. Hie war deemools néng Joer al.
Ramalingam huet am Alter vun zwielef zu Thiruvottriyur ugefaang ze bidden. Hie benotzt all Dag zu Thiruvottriyur zu Fouss aus der siwen-Well Beräich wou hie gelieft. No der Insistenz vu ville, Ramalingam ausgemaach Bestietnes am Alter vun zwanzeg-siwen. Hie bestuet seng Schwëster Unnamulai senger Duechter, Thanakodi. Béid Mann a Fra waren net am Familljeliewen involvéiert a waren an de Gedanken vu Gott ënnerdaach. Mat der Zoustëmmung vu senger Fra Thanakodi ass dat bestuet Liewen an engem eenzegen Dag fäerdeg. Mat der Zoustëmmung vu senger Fra setzt de Vallalar seng Efforten weider fir Onstierflechkeet z'erreechen. Ramalingam wollt de richtege Gott duerch Wëssen kennen. Dofir, am Joer 1858, huet hien Chennai verlooss a vill Tempelen besicht an eng Stad mam Numm Chidambaram erreecht. De Vallalar zu Chidambaram ze gesinn, den Administrateur vun enger Stad mam Numm Karunguzhi, genannt Thiruvengadam, huet hie gefrot fir a senger Stad a sengem Haus ze bleiwen. Vun hirer Léift gebonnen ass Vallalar néng Joer an der Thiruvengadam Residenz bliwwen.
De richtege Gott läit am Gehir an eisem Kapp, als klengen Atom. D'Liicht vun deem Gott ass gläich wéi d'Hellegkeet vun enger Milliard Sonnen. Dofir, fir datt d'Allgemengheet de Gott versteet, deen d'Liicht an eis ass, huet de Vallalar eng Lampe dobausse gesat an et a Form vu Liicht gelueft. Hien huet am Joer 1871 ugefaang en Tempel vum Liicht bei Sathya Dharmachalai ze bauen. Hien huet den Tempel, deen a ronn sechs Méint fäerdeg war, 'Council of Wisdom' genannt. Hien huet en Tempel an enger Stad mam Numm Vadalur gebaut fir de Gott deen a Form vu Liicht wunnt als dat grousst Wëssen an eisem Gehir. De richtege Gott ass Wëssen an eise Käpp, a fir déi, déi et net verstinn, huet hien en Tempel op der Äerd gebaut, eng Luucht an deem Tempel beliicht, a gesot datt si un déi Lampe als Gott denken an se unzebidden. Wa mir eis Gedanken op déi Manéier konzentréieren, erliewen mir de Gott deen d'Wëssen an eise Kapp ass.
En Dënschdeg de Moien um 8 Auer huet hien e Fändel virum Gebai mam Numm Siddhi Valakam an der Stad Mettukuppam gehuewen an eng laang Priedegt un déi versammelt Leit geliwwert. Dës Priedegt gëtt "enorm Léier" genannt Dës Priedegt guidéiert de Mënsch fir ëmmer glécklech ze sinn. Et beäntwert vill Froen déi an der Hand opkommen. An der Priedegt geet et ëm d’Ofbriechen vun eisen Aelglawen. Hie seet datt de richtege Wee ass d'Wourecht vun der Natur ze kennen an ze erliewen wéi se ass. Net nëmmen dat. De Vallalar selwer huet vill Froen gestallt, un déi mir net geduecht hunn an se geäntwert hunn. Dës Froen sinn wéi follegt:.
Wat ass Gott? Wou ass Gott? Ass Gott een oder vill? Firwat solle mir Gott ubidden? Wat geschitt wa mir Gott net unbidden? Gëtt et sou eppes wéi den Himmel? Wéi solle mir Gott ubidden? Ass Gott een oder vill? Huet Gott Hänn a Féiss? Kënne mir eppes fir Gott maachen? Wat ass deen einfachste Wee fir Gott ze fannen? Wou ass Gott an der Natur? Wéi eng Form ass déi onstierwlech Form? Wéi transforméiere mir eist Wëssen a richtegt Wëssen? Wéi stellt Dir Froen a kritt Äntwerten op se? Wat verstoppt d'Wourecht vun eis? Kënne mir eppes vu Gott kréien ouni ze schaffen? Ass Relioun nëtzlech fir de richtege Gott ze kennen?
Den nächsten Event nodeems hien de Fändel geheescht huet war, am Tamil Mount Karthigai, den Dag vum Festival fir d'Liicht ze feieren, huet hien d'Deepa Lampe geholl déi ëmmer a sengem Zëmmer gebrannt huet an se viru gesat. d'Haus. Um 19. Dag vum Mount Thai am Joer 1874, also am Januar, um Dag vum Poosam-Stär, deen an der indescher Astronomie ernimmt gëtt, huet Vallalar jidderee geseent. De Vallalar ass um Mëtternuecht an d'Hauszëmmer eragaang. No sengem Wonsch hunn seng wichteg Jünger, Kalpattu Aiya an Thozhuvur Velayudham, d'Dier vum zouene Raum vu baussen gespaart.
Zënter deem Dag ass Vallalar net als Form fir eis kierperlech Aen opgetaucht, mee war e gëttlecht Liicht fir d'Formatioun vu Wëssen. Well eis kierperlech Aen net d'Kraaft hunn de Kierper vum Wëssen ze gesinn, kënne se eisen Här net gesinn, deen ëmmer an iwwerall ass. Well de Kierper vum Wëssen iwwer d'Wellelängt vum Spektrum sichtbar ass fir mënschlech Aen, kënnen eis Aen et net gesinn. Vallalar, wéi hie wousst, huet als éischt säi mënschleche Kierper an e pure Kierper transforméiert, duerno an de Kierper vum Toun genannt Om, an dann an de Kierper vum éiwege Wëssen, an hien ass ëmmer bei eis a gëtt seng Gnod.