Istòria Vallalar: L'istòria d'un òme que conquistèt la mòrt.
Perqué cal legir l'istòria de Vallalar? L'istòria vertadièra d'un òme que conquistèt la mòrt. Lo vertadèr scientific que descobriguèt lo biais per l'òme de viure sens morir. Aquel que descobriguèt la sciéncia que transforma lo còrs uman en un còrs immortal. Aquel que convertiguèt lo còrs uman en un còrs de coneissença. Aquel que nos diguèt lo camin per que poguèssem viure sens morir. Aquel qu'experimentèt la vertat naturala de Dieu e nos diguèt quala es la forma immortala de Dieu e ont es El. Aquel que levèt totas las supersticions e questionèt tot amb nòstra coneissença e atenguèt la vertadièra coneissença.
Nom de scientific vertadièr: Ramalingam Lo nom que los aimats lo sonan: Vallalar. Année de naissance : 1823 Année de transformation du corps en un corps de lumière : 1874 Lieu de naissance : India, Chidambaram, Marudur. Realizacion: Aquel que descobriguèt que l'òme pòt tanben aténher l'estat de Dieu e pas morir, e atenguèt aquel estat. En Índia, en Tamil Nadu, dins una vila nomenada Marudhur, situada a vint quilomètres al nòrd de la vila de Chidambaram, Ramalingam alias Vallalar nasquèt lo dimenge 5 d'octòbre de 1823, a 17h54.
Lo paire de Vallalar se sonava Ramaiah, e sa maire se sonava Chinnamai. Lo paire Ramaiah èra lo comptable de Marudhur e un professor qu'ensenhava los enfants. La maire Chinnammai s'ocupèt de l'ostal e elevèt sos enfants. Lo paire de Vallalar, Ramaiah, moriguèt lo sièis mes après sa naissença. La maire Chinnammai, en considerant l'educacion e l'avenir de sos enfants, anèt a Chennai, en Índia. Lo fraire ainat de Vallalar, Sabapathy, estudièt jol professor Sabapathy de Kanchipuram. Venguèt un mèstre del discors epic. Utilizèt l'argent que ganhava d'anar als discorses per sostenir sa familha. Sabapathi el meteis eduquèt son fraire pichon Ramalingam. Mai tard, lo mandèt estudiar jos lo professor qu'aviá estudiat amb el, lo professor de Kanchipuram Sabapathi.
Ramalingam, que tornèt a Chennai, visitava sovent lo temple de Kandasamy. Èra content d'adorar Lord Murugan a Kandakottam. Componèt e cantèt de cançons sul Senhor a una edat jove. Ramalingam, qu'anèt pas a l'escòla o demorava pas a l'ostal, foguèt reprimit per son fraire ainat Sabapathi. Mas Ramalingam escotèt pas son fraire ainat. Doncas, Sabapathi ordonèt severament a sa femna Papathi Ammal d'arrestar de servir de manjar a Ramalingam. Ramalingam, en acceptant la demanda de son fraire ainat, prometèt de demorar a l'ostal e d'estudiar. Ramalingam demorèt dins la cambra superiora de l'ostal. Levat pels moments dels repais, demorava dins la cambra a d'autres moments e èra activament engatjat dins l'adoracion de Dieu. Un jorn, dins lo miralh sus la paret, èra extatic e cantava de cançons, en cresent que Dieu li èra aparegut.
Son fraire ainat, Sabapathi, que donava de conferéncias sus la mitologia, poguèt pas assistir a la conferéncia qu'aviá acceptat a causa de sa malautiá. Alara demandèt a son fraire pichon Ramalingam d'anar a l'endrech ont la conferéncia se deviá téner e de cantar qualques cançons per compensar son incapacitat de venir. En consequéncia, Ramalingam i anèt. Aquel jorn, un grand nombre de personas s'èran amassadas per escotar la conferéncia de Sabapathi. Ramalingam cantèt qualques cançons coma son fraire ainat li aviá dich. Après aquò, las gents i amassadas insistiguèron pendent longtemps que deuriá prononciar una conferéncia esperitala. Alara Ramalingam tanben acceptèt. La conferéncia se debanèt tard dins la nuèch. Tot lo monde èra esbalausit e admirant. Aquò èra sa primièra conferéncia. Aviá nòu ans a aquel moment.
Ramalingam comencèt de s'adorar a l'edat de dotze ans a Thiruvottriyur. Caminava a Thiruvottriyur cada jorn dempuèi l'airal de sèt potz ont viviá. En seguida de l'insisténcia de fòrça, Ramalingam acceptèt lo maridatge a l'edat de vint e sèt ans. Esposèt la filha de sa sòrre Unnamulai, Thanakodi. Lo marit e la femna èran pas implicats dins la vida familiala e èran immergits dins la pensada de Dieu. Amb lo consentiment de sa femna Thanakodi, la vida maridala es completada en un sol jorn. Amb lo consentiment de sa femna, Vallalar contunha sos esfòrces per aténher l'immortalitat. Ramalingam voliá conéisser lo Dieu vertadièr a travèrs la coneissença. Doncas, en 1858, quitèt Chennai e visitèt fòrça temples e atenguèt una vila nomenada Chidambaram. En vesent Vallalar a Chidambaram, l'administrator d'una vila nomenada Karunguzhi, nomenada Thiruvengadam, li demandèt de venir e demorar dins sa vila e son ostal. Ligada per son amor, Vallalar demorèt a la residéncia de Thiruvengadam pendent nòu ans.
Lo Dieu vertadièr es situat dins lo cervèl dins nòstre cap, coma un pichon atòm. La lutz d'aquel Dieu es egala a la luminositat d'un miliard de solelhs. Doncas, per que lo pòble comun comprenguèsse lo Dieu qu'es la lutz dedins nosautres, Vallalar pausèt una lampa defòra e la loava en forma de lutz. Comencèt de bastir un temple de lutz còsta Sathya Dharmachalai l'an 1871. Nomenèt lo temple, que foguèt acabat en aperaquí sièis meses, 'Conselh de la Saviesa'. Bastiguèt un temple dins una vila nomenada Vadalur pel Dieu que residís jos la forma de lutz coma la granda coneissença dins nòstre cervèl. Lo Dieu vertadièr es la coneissença dins nòstres caps, e per los que la pòdon pas comprene, bastiguèt un temple sus tèrra, aluquèt una lampa dins aquel temple, e lor diguèt de pensar a aquela lampa coma Dieu e de l'adorar. Quand concentram nòstras pensadas d'aquel biais, experimentam lo Dieu qu'es la coneissença dins nòstres caps.
Dimars de matin a uèch oras, issèt una bandièra davant l'edifici nomenat Siddhi Valakam dins la vila de Mettukuppam e prononcièt un long sermon al pòble assemblat. Aquel sermon es nomenat 'ensenhament enòrme'. Aqueste sermon guida l'òme per èsser uroses totjorn. Respon a fòrça questions que se pausan en man. Lo sermon es a prepaus de trencar nòstras supersticions. Ditz que lo biais vertadièr es de conéisser e d'experimentar la vertat de la natura tal coma es. Pas solament aquò. El quite Vallalar a pausat fòrça questions que non i auem pensat e les auem responut. Aquelas questions son las seguentas:.
Qu'es Dieu? Ont es Dieu? Dieu es un o fòrça? Perqué devèm adorar Dieu? Qué se passarà s'adoram pas Dieu? I a quicòm coma lo cèl? Cossí devèm adorar Dieu? Dieu es un o fòrça? Dieu a de mans e de pès? Podèm far quicòm per Dieu? Qual es lo biais mai aisit de trobar Dieu? Ont es Dieu dins la natura? Qu forma es la forma inmortal? Cossí transformam nòstra coneissença en coneissença vertadièra? Cossí pausatz de questions e i obtenètz de responsas? Qué nos amaga la vertat? Podèm obténer quicòm de Dieu sens trabalhar? La religion es utila per conéisser lo Dieu vertadièr?
L'eveniment seguent après aver issat la bandièra foguèt, dins lo mes tamil de Karthigai, lo jorn del festenal que celebrava la lutz, prenguèt la lampa de deepa qu'èra totjorn alucada dins sa cambra e la placèt davant lo mansion. Lo 19 del mes de Thai l'an 1874, ço es, en genièr, lo jorn de l'estela Poosam mencionada dins l'astronomia indiana, Vallalar benesiguèt tot lo monde. Vallalar dintrèt dins la cambra del ostal a mièjanuèch. Segon son desir, sos discípols importants, Kalpattu Aiya e Thozhuvur Velayudham, barrèron la pòrta de la sala barrada de l'exterior.
Dempuèi aquel jorn, Vallalar es pas aparegut coma una forma als nòstres uèlhs fisics, mas es estat una lutz divina per la formacion de la coneissença. Coma nòstres uèlhs fisics an pas lo poder de veire lo còrs de la coneissença, pòdon pas veire nòstre Senhor, qu'es totjorn e pertot. Coma lo còrs de la coneissença es al delà de la longor d'onda de l'espèctre visible als uèlhs umans, nòstres uèlhs o pòdon pas veire. Vallalar, coma sabia, primièr transformèt son còrs uman en còrs pur, puèi dins lo còrs de son nomenat Om, e puèi dins lo còrs de coneissença eternala, e es totjorn amb nosautres e autreja sa gràcia.