تاریخ واللار: تاریخ مردی که بر مرگ غلبه کرد.
چرا باید تاریخ والالار را بخوانیم؟ تاریخ واقعی مردی که بر مرگ غلبه کرد. دانشمند واقعی که راه زندگی انسان بدون مرگ را کشف کرد. کسی که علم را کشف کرد که بدن انسان را به جسمی جاودانه تبدیل می کند. آن که بدن انسان را به پیکره علم تبدیل کرد. اونی که به ما راه زندگی بدون مردن رو گفت کسی که حقیقت طبیعی خدا را تجربه کرد و به ما گفت که صورت جاودانه خدا چیست و او کجاست. همان که همه خرافات را کنار زد و با علم ما همه چیز را زیر سوال برد و به معرفت واقعی رسید.
نام دانشمند واقعی: Ramalingam نامی که عزیزان او را با آن صدا می کنند: Vallalar. سال تولد: 1823 سال تبدیل بدن به جسم نور: 1874 محل تولد: هند، چیدامبارام، مارودور. حصول: کسي که کشف کرد انسان هم مي تواند به مقام خدا برسد و نمي ميرد و به آن حالت رسيد. در هند، در تامیل نادو، در شهری به نام مارودور، واقع در بیست کیلومتری شمال شهر چیدامبارام، رامالینگام با نام مستعار والالار در روز یکشنبه، 5 اکتبر 1823، در ساعت 5:54 بعد از ظهر به دنیا آمد.
نام پدر والالار رامایا و مادرش چیننامای بود. پدر رامایه حسابدار مرودور و معلمی بود که به کودکان آموزش می داد. مادر چینامای از خانه مراقبت کرد و فرزندانش را بزرگ کرد. رامایا، پدر والالار در ششمین ماه پس از تولد وی درگذشت. مادر چینامایی با توجه به تحصیلات و آینده فرزندانش به چنای هند رفت. برادر بزرگ والالار، ساباپاتی، زیر نظر پروفسور ساباپاتی از کانچیپورام تحصیل کرد. او در گفتمان حماسی استاد شد. او از پولی که از رفتن به سخنرانی ها به دست می آورد، برای تامین معاش خانواده اش استفاده می کرد. خود ساباپاتی برادر کوچکترش رامالینگام را آموزش داد. بعداً او را فرستاد تا زیر نظر معلمی که نزد استاد کانچیپورام، پروفسور صباپاتی، درس خوانده بود، تحصیل کند.
رامالینگام که به چنای بازگشته بود، اغلب از معبد کانداسامی بازدید می کرد. او از پرستش لرد موروگان در Kandakottam خوشحال بود. او در جوانی آهنگ هایی در مورد خداوند می ساخت و می خواند. رامالینگام که نه به مدرسه می رفت و نه در خانه می ماند، توسط برادر بزرگش صباپاتی مورد توبیخ قرار گرفت. اما راملینگام به برادر بزرگترش گوش نکرد. بنابراین، ساباپاتی به شدت به همسرش پاپاتی امل دستور داد که از سرو غذا برای راملینگام خودداری کند. راملینگام با موافقت با درخواست برادر بزرگترش قول داد که در خانه بماند و درس بخواند. راملینگام در اتاق بالای خانه ماند. به جز اوقات غذا، در سایر اوقات در اتاق می ماند و فعالانه مشغول عبادت خدا بود. یک روز در آینه ای که روی دیوار بود، به وجد آمده بود و با این باور که خدا بر او ظاهر شده، آهنگ می خواند.
برادر بزرگترش صباپاتی که در مورد اسطوره شناسی سخنرانی می کرد، به دلیل بیماری نتوانست در سخنرانی که با آن موافقت کرده بود شرکت کند. از این رو از برادر کوچکترش رامالینگام خواست که به محلی که قرار بود سخنرانی برگزار شود برود و برای جبران ناتوانی خود چند آهنگ بخواند. بر این اساس راملینگام به آنجا رفت. آن روز تعداد زیادی از مردم برای گوش دادن به سخنرانی صباپاتی جمع شده بودند. رامالینگام همانطور که برادر بزرگترش به او گفته بود چند آهنگ خواند. پس از این، مردمی که در آنجا گرد آمده بودند، مدتها اصرار داشتند که او سخنرانی روحانی داشته باشد. پس راملینگام نیز موافقت کرد. سخنرانی در اواخر شب برگزار شد. همه متحیر و تحسین شده بودند. این اولین سخنرانی او بود. او در آن زمان نه سال داشت.
راملینگام عبادت را در سن دوازده سالگی در Thiruvottriyur آغاز کرد. او عادت داشت هر روز از منطقه هفت چاهی که در آن زندگی میکرد تا Thiruvottriyur پیادهروی کند. به دنبال اصرار بسیاری، راملینگام در سن بیست و هفت سالگی با ازدواج موافقت کرد. او با دختر خواهرش Unnamulai، Thanakodi ازدواج کرد. زن و شوهر هر دو درگیر زندگی خانوادگی نبودند و غرق در اندیشه خدا بودند. با رضایت همسرش تاناکودی، زندگی زناشویی در یک روز به پایان می رسد. والالار با رضایت همسرش به تلاش های خود برای رسیدن به جاودانگی ادامه می دهد. راملینگام می خواست خدای واقعی را از طریق دانش بشناسد. بنابراین در سال 1858 چنای را ترک کرد و از معابد زیادی بازدید کرد و به شهری به نام چیدامبارام رسید. با دیدن Vallalar در چیدامبارام، مدیر شهری به نام Karunguzhi، به نام Thiruvengadam، از او درخواست کرد که بیاید و در شهر و خانه خود بماند. والالار که با عشق خود مقید بود، نه سال در اقامتگاه تیروونگادام ماند.
ریښتینی خدای زموږ د سر په مغز کې د یو کوچني اتوم په څیر موقعیت لري. د هغه خدای رڼا د یو ملیارد لمر د روښانتیا سره برابره ده. نو د دې لپاره چې عام خلک د خدای په اړه پوه شي چې زموږ دننه رڼا دی، واللر بهر یو څراغ کېښود او د رڼا په بڼه یې ستاینه وکړه. هغه په 1871 میلادي کال کې ساتیا دھرماچلای ته نږدې د رڼا معبد په جوړولو پیل وکړ، هغه د معبد نوم ورکړ، چې په شپږو میاشتو کې بشپړ شو، د حکمت شورا. هغه د ودالور په نوم په ښار کې د خدای لپاره یو معبد جوړ کړ چې زموږ په مغز کې د لوی پوهه په توګه د رڼا په بڼه ژوند کوي. حقیقي خدای زموږ په سرونو کې پوهه ده، او د هغو کسانو لپاره چې نه پوهیږي، هغه په ځمکه کې یو معبد جوړ کړ، په هغه معبد کې یو څراغ روښانه کړ، او دوی ته یې وویل چې هغه څراغ د خدای په توګه وګڼئ او عبادت یې کړئ. کله چې موږ خپل فکرونه په دې ډول متمرکز کوو، موږ د خدای تجربه کوو چې زموږ په سرونو کې پوهه ده.
د سه شنبې په سهار اته بجې، هغه د میتوکوپم په ښارګوټي کې د سیدي ویلاکم په نوم ودانۍ مخې ته بیرغ پورته کړ او راټول شوي خلکو ته یې اوږده خطبه ورکړه. دې واعظ ته 'لوی درس' ویل کیږي دا واعظ انسان ته لارښوونه کوي چې تل خوشحاله وي. دا ډیری پوښتنو ته ځواب ورکوي چې په لاس کې راځي. واعظ زموږ د توهین ماتولو په اړه دی. هغه وايي چې اصلي لاره دا ده چې د طبیعت حقیقت وپیژني او تجربه کړي لکه څنګه چې ده. نه یوازې دا. والیر له خپله ځانه ډېرې پوښتنې کړې دي چې موږ یې فکر نه دی کړی او ځواب یې راکړ. هغه پوښتنې په لاندې ډول دي:.
خدای څه شی دی؟ خدای چیرته دی؟ ایا خدای یو دی که څو؟ ولې باید د خدای عبادت وکړو؟ که موږ د خدای عبادت ونه کړو نو څه به پیښ شي؟ آیا د جنت په شان شی شته؟ څنګه باید د خدای عبادت وکړو؟ ایا خدای یو دی که څو؟ ایا خدای لاس او پښې لري؟ ایا موږ د خدای لپاره څه کولی شو؟ د خدای د موندلو اسانه لار کومه ده؟ خدای په طبیعت کې چیرته دی؟ کوم شکل ابدی شکل دی؟ موږ څنګه خپله پوهه په ریښتیني پوهه بدله کړو؟ تاسو څنګه پوښتنې کوئ او ځوابونه یې ترلاسه کوئ؟ څه شی زموږ څخه حقیقت پټوي؟ ایا موږ له کار کولو پرته د خدای څخه څه ترلاسه کولی شو؟ ایا دین د ریښتیني خدای په پیژندلو کې ګټور دی؟
د بیرغ له پورته کولو وروسته بله پیښه د تامل په کارتیګی میاشت کې د رڼا د جشن په ورځ وه، هغه ژور څراغ چې تل په خپله کوټه کې سوځیدلی و او د هغه مخې ته کېښود. حویلی د 1874 میلادي کال د تایلند د میاشتې په 19 نیټه، یعني د جنوري په میاشت کې، د پوسم ستوري په ورځ چې په هندي ستورپوهنه کې یاد شوي، والالر ټولو ته برکت ورکړ. والير په نيمه شپه د حويلۍ خونې ته ننوت. د هغه د خوښې سره سم، د هغه مهم شاګردانو، کلپټو آیا او توزوور ویلایودم، د تړلې خونې دروازه له بهر څخه وتړله.
له هغې ورځې راهیسې، والالر زموږ په فزیکي سترګو کې د شکل په توګه نه دی څرګند شوی، مګر د پوهې د جوړښت لپاره یو الهی رڼا وه. څرنګه چې زموږ فزیکي سترګې د پوهې بدن لیدلو ځواک نلري، دوی نشي کولی زموږ رب وویني، چې تل او هر ځای دی. څرنګه چې د پوهې بدن د طیف د طول موج څخه بهر دی چې د انسان سترګو ته لیدل کیږي، زموږ سترګې نشي لیدلی. واللر، لکه څنګه چې هغه پوهیده، لومړی یې د انسان بدن په خالص بدن بدل کړ، بیا یې د اوم په نامه غږ او بیا د ابدي علم په بدن بدل کړ، او هغه تل زموږ سره دی او خپل فضل کوي.