Historia Vallalar: Historia człowieka, który pokonał śmierć.
Dlaczego powinniśmy przeczytać historię Vallalar? Prawdziwą historię człowieka, który pokonał śmierć. Prawdziwego naukowca, który odkrył sposób życia człowieka bez umierania. Tego, który odkrył naukę, która zamienia ludzkie ciało w ciało nieśmiertelne. Tego, który zamienił ludzkie ciało w ciało wiedzy. Tego, który powiedział nam, jak żyć bez umierania. Tego, który doświadczył naturalnej prawdy Boga i powiedział nam, jaka jest nieśmiertelna forma Boga i gdzie On jest. Tego, który usunął wszystkie przesądy i zakwestionował wszystko naszą wiedzą i osiągnął prawdziwą wiedzę.
Prawdziwe imię naukowca: Ramalingam Imię, którym nazywają go bliscy: Vallalar. Rok urodzenia: 1823 Rok przemiany ciała w ciało światła: 1874 Miejsce urodzenia: Indie, Chidambaram, Marudur. Osiągnięcie: Ten, który odkrył, że człowiek może również osiągnąć stan Boga i nie umrzeć, i osiągnął ten stan. W Indiach, w Tamil Nadu, w mieście o nazwie Marudhur, położonym dwadzieścia kilometrów na północ od miasta Chidambaram, Ramalingam alias Vallalar urodził się w niedzielę 5 października 1823 roku o godzinie 17:54.
Imię ojca Vallalara brzmiało Ramaiah, a imię matki Chinnammai. Ojciec Ramaiah był księgowym w Marudhur i nauczycielem, który uczył dzieci. Matka Chinnammai zajmowała się domem i wychowywała swoje dzieci. Ojciec Vallalara, Ramaiah, zmarł w szóstym miesiącu po narodzinach. Matka Chinnammai, biorąc pod uwagę edukację i przyszłość swoich dzieci, wyjechała do Czennai w Indiach. Starszy brat Vallalara, Sabapathy, uczył się u profesora Sabapathy z Kanchipuram. Został mistrzem w epickim dyskursie. Pieniądze zarobione na wykładach wykorzystywał na utrzymanie rodziny. Sam Sabapathi kształcił swojego młodszego brata Ramalingama. Później wysłał go na naukę do nauczyciela, u którego się uczył, profesora Kanchipuram Sabapathiego.
Ramalingam, który wrócił do Chennai, często odwiedzał świątynię w Kandasamy. Z radością oddawał cześć Panu Muruganowi w Kandakottam. Komponował i śpiewał pieśni o Panu w młodym wieku. Ramalingam, który nie chodził do szkoły ani nie zostawał w domu, został upomniany przez swojego starszego brata Sabapathiego. Ale Ramalingam nie słuchał swojego starszego brata. Dlatego Sabapathi surowo nakazał swojej żonie Papathi Ammal, aby przestała podawać jedzenie Ramalingamowi. Ramalingam, zgadzając się na prośbę swojego drogiego starszego brata, obiecał zostać w domu i się uczyć. Ramalingam mieszkał w górnym pokoju domu. Poza porą posiłków przebywał w pokoju w innych porach i aktywnie uczestniczył w oddawaniu czci Bogu. Pewnego dnia, w lustrze na ścianie, był w ekstazie i śpiewał pieśni, wierząc, że ukazał mu się Bóg.
Jego starszy brat, Sabapathi, który zwykł wygłaszać wykłady na temat mitologii, nie mógł uczestniczyć w wykładzie, na który się zgodził z powodu złego stanu zdrowia. Poprosił więc swojego młodszego brata Ramalingama, aby udał się w miejsce, w którym miał się odbyć wykład i zaśpiewał kilka pieśni, aby zrekompensować mu niemożność przybycia. Zgodnie z tym Ramalingam tam poszedł. Tego dnia duża liczba ludzi zebrała się, aby posłuchać wykładu Sabapathiego. Ramalingam zaśpiewał kilka pieśni, tak jak powiedział mu jego starszy brat. Po tym ludzie zebrani tam przez długi czas nalegali, aby wygłosił wykład duchowy. Więc Ramalingam również się zgodził. Wykład odbył się późną nocą. Wszyscy byli zdumieni i podziwiali. To był jego pierwszy wykład. Miał wtedy dziewięć lat.
Ramalingam zaczął oddawać cześć w wieku dwunastu lat w Thiruvottriyur. Codziennie chodził pieszo do Thiruvottriyur z obszaru siedmiu studni, w którym mieszkał. Po naleganiach wielu, Ramalingam zgodził się na małżeństwo w wieku dwudziestu siedmiu lat. Poślubił córkę swojej siostry Unnamulai, Thanakodi. Zarówno mąż, jak i żona nie byli zaangażowani w życie rodzinne i byli pogrążeni w myślach o Bogu. Za zgodą żony Thanakodi, życie małżeńskie kończy się w ciągu jednego dnia. Za zgodą żony, Vallalar kontynuuje swoje wysiłki, aby osiągnąć nieśmiertelność. Ramalingam chciał poznać prawdziwego Boga poprzez wiedzę. Dlatego w 1858 roku opuścił Chennai i odwiedził wiele świątyń, a następnie dotarł do miasta o nazwie Chidambaram. Widząc Vallalara w Chidambaram, administrator miasta o nazwie Karunguzhi, zwanego Thiruvengadam, poprosił go, aby przyjechał i zamieszkał w jego mieście i domu. Związany jej miłością, Vallalar pozostał w rezydencji Thiruvengadam przez dziewięć lat.
Prawdziwy Bóg znajduje się w mózgu naszej głowy, jako mały atom. Światło tego Boga jest równe jasności miliarda słońc. Dlatego, aby zwykli ludzie mogli zrozumieć Boga, który jest w nas światłem, Vallalar umieścił lampę na zewnątrz i wysławiał ją w postaci światła. Zaczął budować świątynię światła w pobliżu Sathya Dharmachalai w roku 1871. Świątynię, której ukończenie zajęło około sześciu miesięcy, nadał nazwę „Rada Mądrości”. Zbudował świątynię w mieście Vadalur dla Boga, który przebywa w postaci światła jako wielkiej wiedzy w naszym mózgu. Prawdziwy Bóg jest wiedzą w naszych głowach i dla tych, którzy nie mogą jej zrozumieć, zbudował świątynię na ziemi, zapalił w niej lampę i kazał im myśleć o tej lampie jak o Bogu i czcić ją. Kiedy w ten sposób skoncentrujemy nasze myśli, doświadczymy Boga, który jest wiedzą w naszych głowach.
We wtorek o ósmej rano podniósł flagę przed budynkiem Siddhi Valakam w mieście Mettukuppam i wygłosił zgromadzonym długie kazanie. To kazanie nazywa się „ogromną nauką” To kazanie prowadzi człowieka, aby był zawsze szczęśliwy. Odpowiada na wiele pytań, które pojawiają się w dłoni. Kazanie ma na celu przełamanie naszych przesądów. Mówi, że prawdziwą drogą jest poznanie i przeżycie prawdy o naturze takiej, jaka jest. Nie tylko to. Sam Vallalar zadał wiele pytań, o których nie pomyśleliśmy, i udzielił na nie odpowiedzi. Pytania te są następujące:.
Czym jest Bóg? Gdzie jest Bóg? Czy Bóg jest jeden czy wielu? Dlaczego powinniśmy oddawać cześć Bogu? Co się stanie, jeśli nie będziemy czcić Boga? Czy istnieje coś takiego jak niebo? Jak powinniśmy oddawać cześć Bogu? Czy Bóg jest jeden czy wielu? Czy Bóg ma ręce i nogi? Czy możemy zrobić coś dla Boga? Jak najłatwiej znaleźć Boga? Gdzie jest Bóg w przyrodzie? Która forma jest formą nieśmiertelną? Jak przekształcić naszą wiedzę w prawdziwą wiedzę? Jak zadawać pytania i uzyskiwać na nie odpowiedzi? Co ukrywa przed nami prawdę? Czy bez pracy możemy otrzymać coś od Boga? Czy religia jest przydatna w poznaniu prawdziwego Boga?
Następnym wydarzeniem po podniesieniu flagi było to, że w tamilskim miesiącu Karthigai, w dniu święta światła, wziął głęboką lampę, która zawsze paliła się w jego pokoju i umieścił ją przed rezydencja. Dziewiętnastego dnia miesiąca tajskiego roku 1874, czyli w styczniu, w dniu wspominanej w indyjskiej astronomii gwiazdy Poosam, Vallalar pobłogosławił wszystkich. Vallalar wszedł do pokoju rezydencji o północy. Zgodnie z jego życzeniem, jego ważni uczniowie, Kalpattu Aiya i Thozhuvur Velayudham, zamknęli drzwi do zamkniętego pokoju od zewnątrz.
Od tego dnia Vallalar nie jawi się naszym fizycznym oczom jako forma, ale jest boskim światłem służącym do kształtowania wiedzy. Ponieważ nasze fizyczne oczy nie mają mocy widzenia korpusu wiedzy, nie mogą zobaczyć naszego Pana, który jest zawsze i wszędzie. Ponieważ zasób wiedzy wykracza poza długość fali widma widzialnego dla ludzkich oczu, nasze oczy nie mogą jej zobaczyć. Vallalar, jak wiedział, najpierw przemienił swoje ludzkie ciało w ciało czyste, następnie w ciało dźwiękowe zwane Om, a następnie w ciało wiecznej wiedzy i zawsze jest z nami i obdarza swoimi łaskami.