Historyjo Vallalar: Historyjo czowieka, kery podwodziōł śmierć.
Czymu winnimy czytać historyjo Vallalara? Prawdziwo historyjo czowieka, kery podwołoł śmierć. Prawy naukowiec, kery ôdkrōł drōga, coby czowiek mōg żyć bez umiyranio. Tyn, kery ôdkrōł nauka, kero przekształco ludzke ciało w niyśmiertelne ciało. Tyn, kery przekształciōł ludzke ciało w ciało wiedze. Tyn, kery pedzioł nōm drōga, coby żyć bez umrzicio. Tyn, kery doświadczōł naturalnyj prowdy Boga i pedzioł nōm, jako je niyśmiertelno forma Boga i kaj je. Tyn, kery usuniōł wszyske przeszopki i zakwestiōnowoł wszysko z naszōm wiedzōm i ôsiōngnōł prawdziwo wiedza.
Prawe miano naukowca: Ramalingam Miano, jakim go nazywajōm bliscy: Vallalar. Rok narodzynio: 1823 Rok przekształcynio ciała w ciało światła: 1874 Miyjsce narodzynio: Indyje, Chidambaram, Marudur. Ôsiōngniyńcie: Tyn, kery ôdkrōł, co czowiek może tyż ôsiōngnōńć stan Boży, a niy umrzić, i ôsiōngnōł tyn stan. W Indyji, w Tamil Nadu, w mieście zwanym Marudhur, położōnym dwadzieścia kilōmetrōw na pōłnoc ôd miasta Chidambaram, Ramalingam zwany Vallalar narodziōł sie w niydzielę 5 paździyrnika 1823 roku ô 17:54.
Fater Vallalara mianowoł sie Ramaja, a jego matka Chinnammai. Fater Ramaiah bōł ksiōndzkiym Marudhur i rechtorym, kery uczył dzieci. Matka Chinnammai ôpiyrała sie ô dōm i wychowała swoje dziycia. Fater Vallalara Ramaiah zmarł w szóstym miesiōncu po jego narodzyniu. Matka Chinnammai, rozwożajōnc ô edukacyji i prziszłości swojich dzieckōw, pojechała do Chennai w Indyji. Starszy brat Vallalara Sabapathy sztudiyrowoł u profesora Sabapathy'ego z Kanchipuramu. Ôstoł mistrzym dyskursu epickigo. Używoł pijyndzy, kere zarobiōł na wychodzyniu na dyskursy, coby utrzimać swoja familijo. Sam Sabapathi wykształciōł swojigo modszego brata Ramalingama. Niyskorzij posłoł go do sztudiyrowanio u rechtora, przi kerym sztudiyrowoł, profesora Sabapathi z Kanchipuramu.
Ramalingam, kery wrōciōł do Chennai, czynsto nawiydzał świōntynia Kandasamy. Bōł szczyńśliwy, co czciōł Lorda Murugana w Kandakottamie. W modyj wieku skomponowoł i śpiywoł śpiywki ô Panu. Ramalingam, kery niy chodziōł do szkoły ani niy ôstowoł w dōma, bōł wyrzucōny bez swojigo starszego brata Sabapathi. Ale Ramalingam niy posłuchoł swojigo starszego brata. Bez to Sabapathi surowo nakozoł swojij ślubnyj Papathi Ammal, coby przestała podawać jedzynie Ramalingamowi. Ramalingam, zgodzajōnc sie na prośba swojigo drogigo brata starszego, ôbiecowoł, iże ôstowo w dōma i uczy sie. Ramalingam ôstoł we wiyrchnij zali dōmu. Poza czasami posiłkōw, ôstowoł w zali w inkszych czasach i aktywnie zajmowoł sie czczyniym Boga. Jednego dnia, w szpiegle na ścianie, bōł w ekstazie i śpiywoł śpiywki, wierzōnc, iże Bōg sie mu ukŏzoł.
Jego starszy brat, Sabapathi, kery wykłodoł wykłady na tymat mitologije, niy mōg przijść na wykłod, na jaki sie zgodziōł, skirz złego zdrowio. Tak tōż poprosiył swojigo modszygo brata Ramalingama, coby pojechoł do miyjsca, kaj mioł sie ôdbyć przedmiot, i śpiywoł jakeś śpiywki, coby nadrobić swoja niymożność przijścio. Zgodnie z tym Ramalingam tam pojechoł. W tym dniu grōmadziyła sie srogo liczba ludzi, coby posłuchać przedmiotu Sabapathi. Ramalingam śpiywoł pora śpiywek, jak mu pedzioł jego starszy brat. Po tym grōmadzōncy sie tam ludzie bez dugi czas nalygali, coby ôn wygłosiōł duchowy wykłod. Tak tōż tyż Ramalingam sie zgodziōł. Wykłod mioł miyjsce pōźno w nocy. Wszyscy byli zdziwiōni i podziwiani. To bōł jego piyrszy wykłod. Mioł ôwdy dziewiyńć lot.
Ramalingam zaczōn czcić we wieku dwanostu lot w Thiruwottriyurze. Codziyń chodziōł do Thiruvottriyur z ôbszaru siedmiu studni, w kerym miyszkoł. Po nacisku mocka ôsōb, Ramalingam zgodziōł sie na manżelstwo we wieku dwudziestu siedmiu lot. Ôżyniōł sie z cerōm swojij szwestry Unnamulai, Thanakodi. Tak ślubny jak i ślubno niy byli zaangażowani w życie familijne i byli zanurzyni w myśl ô Bogu. Z zgodōm jego ślubnyj Thanakodi życie manżelske je zakōńczōne w jednym dniu. Z zgodōm ślubnyj Vallalar kōntynuuje swoje wysiłki na ôsiōngniyńcie niyśmiertelności. Ramalingam chcioł poznać prawego Boga bez wiedza. Bez to w 1858 roku ôpuściōł Chennai i nawiydziōł mocka świōntyń i dotrzoł do miasta zwanego Chidambaram. Kej widzioł Vallalara w Chidambaram, administratōr miasta ô mianie Karunguzhi, ô mianie Thiruvengadam, poprosiył go, coby prziszoł i ôstoł w jego mieście i w jego dōmie. Zwiōnzano swojim miyłościōm, Vallalar ôstała w rezydyncyji Thiruvengadam bez dziewiyńć lot.
Prawy Bōg je zlokalizowany w mōzgu w naszyj gowie, jako mały atōm. Światło tego Boga je rōwne jasności milijarda słōńc. Dlatego tego, coby prosty lud zrozumioł Boga, kery je światłym we nōm, Vallalar wraziōł łampa na zewnōntrz i chwŏlōł ja w formie światła. Zaczōn budować świōntynia światła kole Sathya Dharmachalai w roku 1871. Nazwoł świōntynia, kero ôstała skōńczōno w czasie kole szejściu miesiyncy, "Rada Mōndrości". Zbudowoł świōntynia w mieście zwanym Vadalur dlo Boga, kery przebywo we formie światła jako wielgo wiedza w naszym mōzgu. Prawy Bōg je wiedzōm w naszych gowach, a dlo tych, kerzi niy mogōm jij pojōńć, zbudowoł świōntynia na ziymi, zapalił w tyj świōntyni łampa i powiedzioł im, coby myśleli ô tyj łampze za Boga i czczyli ja. Kej kōncyntrujymy nasze myśli w tyn spōsōb, doświadczōmy Boga, kery je wiedzōm w naszych gowach.
We wtorek rano ô godzinie ôzmiōm podniōs flaga przed budōnkym zwanym Siddhi Valakam w mieście Mettukuppam i wygłosiōł duge kozanie do grōmadzōnych ludzi. To kozanie nazywo sie „ôgrōmnym nauczaniym”. To kozanie kludzi czowieka, coby dycki bōł szczyńśliwy. Ôdpowiado na mocka pytań, co sie ukazujōm. Kozanie je ô złamaniu naszych przeszopōw. Godo, co prawy spōsōb je poznanie i doświadczynie prowdy przirody takij, jak je. Niy ino to. Sam Vallalar zadoł mocka pytań, co my niy wymyślyliśmy i ôdpowiedzioł na nie. Te pytania sōm nastympujōnce:.
Co to je Bōg? Gdzie je Bōg? Je Bōg jedyn abo mocka? Czymu winnimy czcić Boga? Co sie stanie, jeźli niy czczymy Boga? Je coś takigo jak niebo? Jak winnimy czcić Boga? Je Bōg jedyn abo mocka? Czy Bōg mo rynki i nogi? Możemy coś zrobić dlo Boga? Jaki je nojłacniyjszy spōsōb na znojście Boga? Gdzie je Bōg w naturze? Ktoro forma je niyśmiertelno forma? Jak przekształcōmy naszo wiedza we prawdziwo wiedza? Jak zadawać pytania i dostać na nie ôdpowiedzi? Co skrywo przed niymi prowda? Możemy coś dostać ôd Boga bez roboty? Czy religijo je przidajno do poznanio prawdziwego Boga?
Dalszym wydarzeniym po podniesiyniu flagi było, w tamilskim miesiōncu Karthigai, w dziyń świynta, kery ôbchodziōł światło, weznōł łampa deepa, kero dycki polyła we jego pokoju, i wraziōł ja przed majōntek. W 19 dniu miesiōnca Thai w roku 1874, to znaczy w styczniu, w dniu gwiozdy Poosam spōminanyj w indyjskij astrōnōmiji, Vallalar błogosławiōł wszyskich. Vallalar weszōł do dwōru ô pōłnocy. Podle jego pragniynio jego wożni uczyńci, Kalpattu Aiya i Thozhuvur Velayudham, zamknōli drzwi zawrzityj izby z zewnōntrz.
Ôd tego dnia Vallalar niy ukazowoł sie za forma do naszych fizycznych ôczōw, ale bōł boskim światłym do formowanio sie wiedze. Pōniywoż nasze fizyczne ôczy niy majōm siyły widzieć ciała wiedze, niy mogōm widzieć naszego Pana, kery je dycki i w kożdym miyjscu. Pōniywoż ciało wiedze je poza dugościōm wele widma widzialnego dlo ludzkich ôczōw, nasze ôczy niy mogōm jij zoboczyć. Vallalar, jak wiedzioł, nojprzōd przekształciōł swoje ludzke ciało w czyste ciało, potym w ciało klangu zwane Om, a potym w ciało wiecznyj wiedze, i dycki je z nami i ôddawo swoja łaska.