Hanes Valalar: Hanes dyn a orchfygodd farwolaeth.
Pam dylen ni ddarllen hanes Vallalar? Gwir hanes dyn a orchfygodd angau. Y gwir wyddonydd a ddarganfyddodd y ffordd i ddyn fyw heb farw. Yr un a ddarganfuodd y wyddoniaeth sy'n troi'r corff dynol yn gorff anfarwol. Yr un a drodd y corff dynol yn gorff o wybodaeth. Yr un a ddywedodd wrthym y ffordd i ni fyw heb farw. Yr un a brofodd wirionedd naturiol Duw ac a ddywedodd wrthym beth yw ffurf anfarwol Duw a ble mae E. Yr hwn a dileodd bob ofergoeledd ac a gwestiynodd bob peth â'n gwybodaeth ni, ac a gyrhaeddodd wir wybodaeth.
Enw gwir wyddonydd: Ramalingam Yr enw y mae anwyliaid yn ei alw: Vallalar. Blwyddyn geni: 1823 Blwyddyn trawsnewid y corff yn gorff golau: 1874 Man geni: India, Chidambaram, Marudur. Cyflawniad: Yr hwn a ddarganfu y gall dyn hefyd gyrraedd cyflwr Duw a pheidio marw, a chyrraedd y cyflwr hwnnw. Yn India, yn Tamil Nadu, mewn tref o'r enw Marudhur, a leolir ugain cilomedr i'r gogledd o ddinas Chidambaram, ganwyd Ramalingam alias Vallalar ddydd Sul, Hydref 5, 1823, am 5:54 pm.
Ramaia oedd enw tad Valalar, ac enw ei fam oedd Chinnammai. Roedd y Tad Ramaiah yn gyfrifydd i Marudhur ac yn athro oedd yn dysgu plant. Roedd Mam Chinnammai yn gofalu am y tŷ ac yn magu ei phlant. Bu farw Ramaia tad Valalar yn y chweched mis ar ôl ei eni. Aeth Mam Chinnammai, gan ystyried addysg a dyfodol ei phlant, i Chennai, India. Astudiodd brawd hynaf Vallalar, Sabapathy, o dan yr Athro Sabapathy o Kanchipuram. Daeth yn feistr mewn disgwrs epig. Defnyddiodd yr arian a enillodd o fynd i ddisgyrsiau i gynnal ei deulu. Addysgodd Sabapathi ei hun ei frawd iau Ramalingam. Yn ddiweddarach, anfonodd ef i astudio o dan yr athro yr oedd wedi astudio ag ef, Kanchipuram Athro Sabapathi.
Roedd Ramalingam, a ddychwelodd i Chennai, yn aml yn ymweld â theml Kandasamy. Roedd yn hapus i addoli'r Arglwydd Murugan yn Kandakottam. Cyfansoddodd a chanodd ganeuon am yr Arglwydd yn ifanc. Cafodd Ramalingam, nad oedd yn mynd i'r ysgol nac yn aros gartref, ei geryddu gan ei frawd hynaf Sabapathi. Ond ni wrandawodd Ramalingam ar ei frawd hynaf. Felly, gorchmynnodd Sabapathi ei wraig Papathi Ammal yn llym i roi'r gorau i weini bwyd i Ramalingam. Addawodd Ramalingam, gan gytuno i gais ei frawd hynaf annwyl, aros gartref ac astudio. Arhosodd Ramalingam yn ystafell uchaf y tŷ. Ac eithrio amser bwyd, arhosodd yn yr ystafell ar adegau eraill ac roedd yn cymryd rhan weithredol mewn addoli Duw. Un diwrnod, yn y drych ar y wal, roedd yn ecstatig ac yn canu caneuon, gan gredu bod Duw wedi ymddangos iddo.
Nid oedd ei frawd hynaf, Sabapathi, a arferai roi darlithoedd ar fytholeg, yn gallu bod yn bresennol yn y ddarlith yr oedd wedi cytuno iddi oherwydd afiechyd. Felly gofynnodd i'w frawd iau Ramalingam fynd i'r lle yr oedd y ddarlith i'w chynnal a chanu rhai caneuon i wneud iawn am ei anallu i ddod. Yn unol â hynny, aeth Ramalingam yno. Y diwrnod hwnnw, roedd nifer fawr o bobl wedi ymgynnull i wrando ar ddarlith Sabapathi. Canodd Ramalingam rai caneuon fel roedd ei frawd hynaf wedi dweud wrtho. Wedi hyn, mynnai y bobl a ymgynullai yno am amser maith ei fod i draddodi darlith ysbrydol. Felly cytunodd Ramalingam hefyd. Cymerodd y ddarlith le yn hwyr y nos. Roedd pawb wedi rhyfeddu ac yn edmygu. Hon oedd ei ddarlith gyntaf. Yr oedd yn naw mlwydd oed y pryd hyny.
Dechreuodd Ramalingam addoli yn ddeuddeg oed yn Thiruvottriyur. Roedd yn arfer cerdded i Thiruvottriyur bob dydd o'r ardal saith ffynnon lle roedd yn byw. Yn dilyn mynnu llawer, cytunodd Ramalingam i briodas yn saith ar hugain oed. Priododd ferch ei chwaer Unnamulai, Thanakodi. Nid oedd gŵr a gwraig yn ymwneud â bywyd teuluol ac roeddent wedi ymgolli yn y meddwl am Dduw. Gyda chaniatâd ei wraig Thanakodi, cwblheir y bywyd priodasol mewn un diwrnod. Gyda chaniatâd ei wraig, mae Vallalar yn parhau â'i ymdrechion i gyrraedd anfarwoldeb. Roedd Ramalingam eisiau adnabod y gwir Dduw trwy wybodaeth. Felly, yn 1858, gadawodd Chennai ac ymwelodd â llawer o demlau a chyrraedd dinas o'r enw Chidambaram. Wrth weld Vallalar yn Chidambaram, gofynnodd gweinyddwr tref o'r enw Karunguzhi, o'r enw Thirubengadam, iddo ddod i aros yn ei dref a'i dŷ. Wedi'i rwymo gan ei chariad, arhosodd Vallalar ym mhreswylfa Thiruvengadam am naw mlynedd.
Mae'r Duw go iawn wedi'i leoli yn yr ymennydd yn ein pen, fel atom bach. Mae goleuni'r Duw hwnnw yn gyfartal â disgleirdeb biliwn o haul. Felly, er mwyn i'r bobl gyffredin ddeall y Duw sy'n olau ynom ni, gosododd Vallalar lamp y tu allan a'i chanmol ar ffurf golau. Dechreuodd adeiladu teml o oleuni yn agos i Sathya Dharmachalai yn y flwyddyn 1871. Enwodd y deml, yr hon a orphenwyd ymhen tua chwe mis, yn 'Gyngor Doethineb'. Adeiladodd deml mewn tref o'r enw Vadalur ar gyfer y Duw sy'n preswylio ar ffurf golau fel y wybodaeth fawr yn ein hymennydd. Y Duw go iawn yw gwybodaeth yn ein pennau, ac i'r rhai na all ei ddeall, adeiladodd deml ar y ddaear, goleuo lamp yn y deml honno, a dywedodd wrthynt am feddwl am y lamp honno fel Duw a'i haddoli. Pan fyddwn yn canolbwyntio ein meddyliau yn y ffordd honno, rydyn ni'n profi'r Duw sy'n wybodaeth yn ein pennau.
Fore Mawrth am wyth o'r gloch, cododd faner o flaen yr adeilad o'r enw Siddhi Valakam yn nhref Mettukuppam a thraddododd bregeth hir i'r bobl oedd wedi ymgynnull. Gelwir y bregeth honno yn 'ddysgeidiaeth enfawr'. Mae'r bregeth hon yn arwain dyn i fod yn hapus bob amser. Mae'n ateb llawer o gwestiynau sy'n codi mewn llaw. Mae'r bregeth yn ymwneud â thorri ein ofergoelion. Dywed mai y ffordd wir yw gwybod a phrofi gwirionedd natur fel y mae. Nid yn unig hynny. Mae Vallalar ei hun wedi gofyn llawer o gwestiynau nad ydym wedi meddwl amdanynt ac wedi eu hateb. Mae'r cwestiynau hynny fel a ganlyn:.
Beth yw Duw? Ble mae Duw? Ydy Duw yn un neu'n llawer? Pam dylen ni addoli Duw? Beth fydd yn digwydd os na fyddwn yn addoli Duw? A oes y fath beth a'r nefoedd? Sut dylen ni addoli Duw? Ydy Duw yn un neu'n llawer? Oes dwylo a thraed gan Dduw? A allwn ni wneud unrhyw beth i Dduw? Beth yw’r ffordd hawsaf i ddod o hyd i Dduw? Pa le y mae Duw mewn natur ? Pa ffurf yw'r ffurf anfarwol? Sut mae trawsnewid ein gwybodaeth yn wir wybodaeth? Sut mae gofyn cwestiynau a chael atebion iddynt? Beth sy'n cuddio'r gwir oddi wrthym ni? A allwn ni gael dim gan Dduw heb weithio? Ydy crefydd yn ddefnyddiol i adnabod y gwir Dduw?
Y digwyddiad nesaf ar ôl codi'r faner oedd, ym mis Tamil Karthigai, ar ddiwrnod yr ŵyl yn dathlu golau, cymerodd y lamp deepa a oedd bob amser yn llosgi yn ei ystafell a'i gosod o flaen y plas. Ar y 19eg dydd o fis Thai yn y flwyddyn 1874, sef, yn Ionawr, ar ddydd y seren Poosam a grybwyllir yn seryddiaeth India, bendithiodd Vallalar bawb. Aeth Vallalar i mewn i ystafell y plasty am hanner nos. Yn unol â'i ddymuniad, fe wnaeth ei ddisgyblion pwysig, Kalpattu Aiya a Thozhuvur Velayudham, gloi drws yr ystafell gaeedig o'r tu allan.
Ers y diwrnod hwnnw, nid yw Vallalar wedi ymddangos fel ffurf i'n llygaid corfforol, ond mae wedi bod yn oleuni dwyfol ar gyfer ffurfio gwybodaeth. Gan nad oes gan ein llygaid corfforol y gallu i weld corff gwybodaeth, ni allant weld ein Harglwydd, sydd bob amser ac ym mhobman. Gan fod y corff gwybodaeth y tu hwnt i donfedd y sbectrwm sy'n weladwy i lygaid dynol, ni all ein llygaid ei weld. Fel y gwyddai, trawsnewidiodd Vallalar ei gorff dynol yn gorff pur yn gyntaf, yna i'r corff sain a elwir Om, ac yna i gorff gwybodaeth dragwyddol, ac y mae gyda ni bob amser ac yn rhoi ei ras.