அருளோங்கு தண்ணமுதம் அன்பால் அருந்தி மருள்நீங்கி நான்களித்து வாழப் - பொருளாந் தவநேயர் போற்றும் தயாநிதியே எங்கள் சிவனே கதவைத் திற
அருளோங்கு கின்ற தருட்பெருஞ் சோதி யடைந்ததென்றன் மருளோங்கு றாமல் தவிர்த்தது நல்ல வரமளித்தே பொருளோங்கி நான்அருட் பூமியில் வாழப் புரிந்ததென்றும் தெருளோங்க ஓங்குவ துத்தர ஞான சிதம்பரமே