இம்மை இன்பமே வீடெனக் கருதி ஈனர் இல்லிடை இடர்மிக உழந்தே கைம்மை நெஞ்சம்என் றனைவலிப் பதுகாண் கடைய னேன்செயக் கடவதொன் றறியேன் முக்கண் மூர்த்தியே முத்தியின் முதலே செம்மை மேனிஎம் ஒற்றியூர் அரசே செல்வ மேபர சிவபரம் பொருளே
இம்மை யறையனைய வேசூர மாதருமா இம்மையுமை யிம்மையையோ என்செய்த - தம்மைமதன் மாமாமா மாமாமா மாமாமா மாமாமா மாமாமா மாமாமா மா