உருவம்ஒரு நான்காகி அருவமும்அவ் வளவாய் உருஅருஒன் றாகிஇவை ஒன்பானுங் கடந்து துருவமுடி யாப்பரம துரியநடு விருந்த சொருபஅனு பவமயமாந் துணையடிகள் வருந்தத் தெருவமிசை நடந்துசிறு செம்பரற்கல் உறுத்தச் சிறியேன்பால் அடைந்தெனது செங்கையில்ஒன் றளித்தாய் மருவஇனி யாய்மன்றில் நடம்புரிவாய் கருணை மாகடலே நின்பெருமை வழுத்தமுடி யாதே