தம்மைமறந் தருளமுதம் உண்டு தேக்கும் தகையுடையார் திருக்கூட்டம் சார்ந்து நாயேன் வெம்மையெலாம் தவிர்ந்துமனங் குளிரக் கேள்வி விருந்தருந்தி மெய்யறிவாம் வீட்டில் என்றும் செம்மையெலாம் தரும்மௌன அணைமேற் கொண்டு செறிஇரவு பகலொன்றும் தெரியா வண்ணம் இம்மையிலே எம்மையினும் காணாச் சுத்த இன்பநிலை அடைவேனோ ஏழை யேனே