மருவார் குழலியர் மையல் கடல்விழும் வஞ்சநெஞ்சால் வெருவா உயங்கும் அடியேன் பிணியை விலக்குகண்டாய் உருவாய் அருவும் ஒளியும் வெளியும்என் றோதநின்ற திருவார் வயித்திய நாதா அமரர் சிகாமணியே