வாயாத் துரிசற் றிடும்புலவோர் வழுத்தும் தணிகை மலைஅமுதைக் காயாக் கனியை மறந்தவநாள் கழிக்கின் றதுவும் போதாமல் ஈயாக் கொடியர் தமக்கின்றி ஏலா நினைவும் இன்றெண்ணி மாயா என்றன் வாழ்வழித்தாய் மனமே நீதான் வாழ்வாயோ