ایس جسمانی جسم وچ، صرف دو شیواں ای غم تے خوشی دا تجربہ کر سکدیاں نیں۔ اوہ روح تے رب اے۔ ساڈا من، اکھ، زبان، کن، نک، چمڑی وغیرہ انساناں لئی اوزار نیں۔ ایہہ چنگا یا بھیڑا تجربہ نئیں کردا۔ اوہ انگ روح دے چنگے ماڑے دا تجربہ کرن دے اوزار ہن۔ اکھ، نکّ، کنّ، من وغیرہ جہے اوزاراں کول گیان نہیں ہندا ۔ ایہ غیر جاندار شیواں دی طرح اے۔ غیر جاندار چیزاں چنگیاں تے بھیڑیاں محسوس نئیں کر سکدیاں۔ سانوں ایہ نئیں کہنا چاہیدا کہ ریت خوش ہو جاندی اے، کیونکہ ریت اک غیر جاندار شے اے؛ اس دے کول چنگا تے بھیڑا تجربہ کرن دا علم نئیں اے۔ اس لیی سانوں ایہ نئیں کہنا چاہیدا کہ میرا دماغ خوش اے۔ کیونکہ دماغ ساڈے لئی اک وسیلہ اے۔ ٹول کجھ وی تجربہ نئیں کردا۔
انسان دے بنائے ہوئے گھر، جہڑا ریت، سیمنٹ وغیرہ نال بنیا ہوندا اے۔ گھر کجھ وی تجربہ نئیں کردا کیونکہ ایہ اک غیر جاندار شے اے۔ اوہ بندہ جہڑا گھر چ رہندا اے اوہ چنگا تے بھیڑا تجربہ کردا اے۔ ایس لئی رب نے ساڈے رہن لئی اک نکا جیا گھر بنایا اے جیہنوں انسانی جسم آکھیا جاندا اے۔ انسانی جسم کجھ وی تجربہ نئیں کر سکدا۔ روح، جہڑی جسم دے اندر ہوندی اے، خوشی تے غم دا تجربہ کر سکدی اے۔ ایس لئی سانوں ایہ جاننا پوے گا کہ صرف روح دے کول اوہ علم اے جس دا تجربہ کیتا جا سکدا اے۔ انساناں دی مدد کرن لئی انسانی جسم چ اوزار دستیاب ہوندے نیں، جویں کہ اعضاء۔ اس لیی اوزار کجھ وی تجربہ نئیں کر سکدے۔ جدوں اسی روندے آں، تے ساڈیاں اکھاں چ پانی آندا اے، ساڈے شیشے چ نئیں۔