در این بدن فزیکی، فقط دو چیز میتواند غم و خوشبختی را تجربه کند. این روح و خدا است. ذهن، چشم، زبان، گوش، بینی، پوست و غیره ما ابزاری برای انسان است. این خوب یا بد را تجربه نمیکند. آن اعضای بدن وسایل روح برای تجربه کردن خوب و بد است. وسایل مانند چشم، بینی، گوش، ذهن و غیره دانش ندارند. این مانند موجودات غیرزنده است. موجودات غیرزنده نمیتوانند احساس خوب و بد داشته باشند. ما نباید بگوییم که ریگ خوشحال میشود، بخاطریکه ریگ یک چیز غیرزنده است؛ این دانش تجربه کردن خوب و بد را ندارد. از اینرو ما نباید بگوییم که ذهن من خوشحال است. زیرا ذهن برای ما ابزاری است. ابزار هیچ چیز را تجربه نمیکند.
خانه ساخته شده توسط انسان، که از ریگ، سمنت، وغیره ساخته شده است. خانه هیچ چیزی را تجربه نمیکند بخاطریکه این یک موجود غیرزنده است. شخص که در خانه زندگی میکند خوب و بد را تجربه میکند. پس خداوند برای ما خانه کوچکی ساخته است تا در آن زندگی کنیم که بنام بدن انسان یاد میشود. بدن انسان نمیتواند هیچ چیز را تجربه کند. روح، که در داخل بدن است، میتواند لذت و غم را تجربه کند. پس ما باید بدانیم که فقط روح دانش دارد که میشود تجربه گردد. وسایل در بدن انسان مانند اندام ها برای کمک به انسان ها موجود است. از اینرو وسایل نمیتوانند هیچ چیز را تجربه کنند. وقتی گریه می کنیم چشمان ما آب می شود نه شیشه ما.